Docebo ćwiczenia II

Naczynie liturgiczne, w którym w czasie Mszy św. składa się wino, które po konsekracji staje się Przenajdroższą Krwią Chrystusa.

Mężczyzna, który wybrał życie we wspólnocie religijnej. Kapłana często nazywa się ojcem (pater), a nie kapłana bratem (frater). Odziani są w habity. Formalnie określa się ich jako osoby konsekrowane.

Ozdobny krzyż ze szlachetnego metalu, zawierający relikwie. Od XII w. noszą go na piersiach kardynałowie, biskupi i opaci.

Kawałek płótna, służący celebransowi do wycierania rąk podczas lavabo (obmycia).

Najważniejsza przestrzeń w budynku kościoła. Miejsce, w obrębie którego porusza się kapłan sprawujący liturgię oraz służba liturgiczna.

Szata liturgiczna, rodzaj welonu naramiennego w postaci prostokątnej chusty z zapięciem: okrywa ramiona księdza, który przez nią trzyma monstrancję w czasie błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem lub procesji eucharystycznej.

Nakrycie głowy biskupa w kształcie okrągłej czapeczki, używanej zarówno w czasie czynności liturgicznych, jak i poza liturgią. Posiada na wierzchołku wystający element, który ułatwia zdejmowanie.

Wierzchnią szata w formie pelerynki, opadająca na ramiona i zakrywająca ręce do wysokości łokci, zapinana pod szyją. Strój pozaliturgiczny (chórowy), który przysługuje, kanonikom, prałatom i biskupom, kardynałom oraz papieżowi.

Papieska korona, składająca się z trzech diademów, wysadzana kamieniami szlachetnymi i perłami, zdobiona na szczycie małym krzyżem. Znak najwyższej, potrójnej władzy w Kościele jaką posiada papież: kapłańskiej, prorockiej i królewskiej.

Kobieta, która poświęciła swoje życie Panu Bogu. W sposób szczególny uczestniczy w zbawczej misji Kościoła. Żyje zgodnie z radami ewangelicznymi, składając śluby: posłuszeństwa, czystości i ubóstwa.